Niet op stoel van ondernemer
Na de commissievergadering zijn er opnieuw een aantal documenten over en weer gegaan en zijn wij in een bijeenkomst van het presidium bijgepraat door de jurist van de gemeente. Uiteindelijk hebben we een voorstel voor ons met 84 bijlagen en als sluitstuk werd vanmiddag nog een 9 pagina’s tellend amendement toegevoegd. Er zijn onderwerpen aangesneden met argumenten waarbij wederom de indruk werd gewekt dat wij als raad op de stoel van de ondernemer moeten en kunnen gaan zitten. De aangeleverde rapporten over de elektrificatie van Brouwerseiland worden in twijfel getrokken. Dit terwijl dat een onderbouwd plan is wat in de overeenkomsten of vergunning geborgd kan worden, volledig voor risico van de initiatiefnemer.
Risico initiatiefnemer
Inwoners van Schouwen-Duiveland die mij een beetje kennen weten dat ik qua voertuigen totaal aan het andere kant van het spectrum zit, maar ook ik kan er niet omheen dat inmiddels 8 op de 10 reclames van automerken op dit moment over 100% elektrische modellen gaan. Er is sprake van een spectaculaire echt ongekende stroomversnelling, als ik het zo mag noemen, die de onderbouwing en planning van de initiatiefnemer alleen maar lijken te ondersteunen. Het als raadslid, gespeend van enige technische kennis, “iets vinden” van betreffende onderzoeksrapporten, levert daarom weinig op. De technische actualiteit is al achterhaald voordat wij vanavond deze vergadering afsluiten. Nogmaals, het risico is voor de initiatiefnemer en die mag er op afgerekend worden als de realisatie niet volgens plan wordt uitgevoerd.
Uit of in de wind
De discussie over de windeffecten en de verschillen in de rapporten kunnen wij ook niet goed volgen. De gevraagde definitieve versie van het rapport bevat namelijk slechts extra aanpassingen, zonder andere uitkomsten dan het concept rapport wat al akkoord was bevonden. De discussie gaat dus niet meer over inhoud, maar over de verschillen in de tekst en een inmiddels gecorrigeerde foute tabel. Dat begrijpen wij niet, want dat moet je met elkaar kunnen gladstrijken.
Duurzame doelen
Een ander onbegrijpelijk punt is de stikstofdiscussie, die pas enkele maanden geleden zijn intrede deed, is gegeven door het salderen van de dispositie een 40 jaar lang gedoogde illegale werkhaven te schrappen. Jaren lang werd het salderen van die industriële locatie volgens goed gebruik met ieders instemming meegenomen in de planvorming. De initiatiefnemer lost ook dit weer zelf op in plaats van makkelijk een paar boerderijen op te kopen en wordt ook daarvoor weer gestraft. Hoe veel groter kan het contrast zijn tussen een industriële werkhaven en een 100% duurzaam project? Ik hoor bijvoorbeeld niemand over het regelmatig lossen van schepen met grondstoffen en het continue af- en aanrijden van tractoren en vrachtwagens, wonderlijk.
Verder wordt ook het gebruik van de vrijwel niet benutte bestaande extra parking bij Marina Port Zelande zo zwaar ingezet, dat wij het bijna niet kunnen geloven. Heeft u daar wel eens daar gekeken? Ik heb me jaren afgevraagd of dat destijds gewoon een fout is geweest, want het terrein is vrijwel altijd leeg of bijna leeg en kan nu een zinnige invulling krijgen.
Werken aan werk
We staan als raad voor werkgelegenheid, vooral ook omdat dat jongere inwoners behoudt en aantrekt en daarmee de leefbaarheid versterkt. Dit project is een van de weinige initiatieven, misschien wel het enige, wat een boost qua werkgelegenheid kan opleveren. Waarom durven we niet even iets verder te denken? Het is veel gemakkelijker om aan werkgelegenheid die nog niet is gerealiseerd, voorbij te gaan dan dat er bestaande banen dreigen te verdwijnen. Dan is de wereld te klein! Het belang van werkgelegenheid wordt onterecht onderschat.
En dan het beginsel van behoorlijk bestuur. Hoe kan het gemeentebestuur op deze manier met haar bestuurlijke bevoegdheden omgaan zonder de consequenties mee te laten wegen op het gebied van werkgelegenheid, grote structurele inkomstenstromen en imagoschade? Waar blijven we met onze beleidsvisies, waar het gaat om het aantrekken van innovatieve bedrijven die een aanjager kunnen zijn in ons streven duurzaam te worden?
Rekening bij inwoners
Ondanks alle juridische uitleg wil je als raadslid uiteindelijk 1 ding horen: een 100% garantie dat we door een besluit vanavond als gemeente geen schadeclaim aan de broek krijgen, waar we de komende jaren mee bezig zullen zijn. De rekening daarvan komt hoe dan ook bij onze inwoners terecht, voor en tegenstanders van Brouwerseiland. In plaats daarvan hebben wij te vaak “het laatste woord is aan de rechter” gehoord. Weinig geruststellend.
Het anders en vooruitstrevend denken van initiatiefnemers is nodig om de toekomst voor ons eiland qua duurzaamheid en welvarendheid een impuls te geven. Een gemeenteraad die in een hoek wordt gedreven iets te vinden van 84 bijlagen waaronder talloze rapporten van gerenommeerde bureaus kan daar vanavond een finale streep door zetten.
Kritisch en eerlijk
De VVD was bij de aanvang een van voorstanders van het plan en hoorde daarmee bij een behoorlijke meerderheid van de raad. We voelen de grote verantwoordelijkheid, omdat we toen als meerderheid de initiatiefnemer groen licht hebben gegeven zijn plannen uit te werken. We hebben die standvastigheid de afgelopen jaren in een aantal gevallen ook laten zien, bijvoorbeeld bij De Boterhoeck in Scharendijke, Ecomaire in Zonnemaire en de 6 te bouwen woningen in Renesse.
Betrouwbare partij
Dat partijen draaien, is ieders goed recht, maar de VVD heeft dat niet gedaan, omdat ze van mening is dat de hele procedure weliswaar lang maar compleet is gevoerd en we de zoete vruchten van het projectvoor ons eiland in beeld hebben gehouden. Wij willen een betrouwbare partij zijn, die altijd de kritische discussie durft aan te gaan, maar daarbij wel een eerlijk spel wil spelen. Afspraak is afspraak!